تأثیر روش آموزش فرایند محور بر نوشتن فعال (انشا) دانش آموزان پایه ی پنجم ابتدایی منطقه ی یک آموزش و پرورش شهرستان رشت

این پژوهش به منظور تعیین اثر بخشی روش آموزش فرایند محور بر نوشتن فعال (انشا) دانش آموزان پایه ی پنجم ابتدایی منطقه یک آموزش و پرورش شهر رشت انجام شد. در این پژوهش از طرح دو گروهی پس- آزمون با گروه کنترل استفاده شده است. جامعه ی آماری این پژوهش را دانش آموزان پسر پایه ی پنجم ابتدایی منطقه یک رشت تشکیل می داد. از این جامعه 120 نفر به شیوه ی تصادفی چند مرحله ای خوشه ای انتخاب شدند،یعنی دو مدرسه و از هر مدرسه دو کلاس (یکی آزمایشی و دیگری گواه) به شیوه ی تصادفی انتخاب شدند. در اردیبهشت ماه 1388 در گروه های آزمایشی، روش آموزش فرایند محور به کار بسته شد و گروه گواه با روش آموزشی معلم (روش معمولی یا سنتی) آموزش می دید. سپس از هر چهارکلاس در هر دو مدرسه، دو آزمون نوشتن فعال (انشا) به عمل آمد. انشای دانش آموزان توسط معلمان داور (سه معلم) تصحیح و ارزش گذاری شد و نمره ی هر ورقه با احتساب میانگین سه نمره ی معلمان داور محاسبه گردیده است. برای تحلیل داده ها از آزمون آماری t به منظور مقایسه اختلاف میانگین های پس آزمون ها در هر دو گروه استفاده شد. نتایج حاصله نشان داد که دانش آموزانی که با روش آموزش فرایند محور آموزش دیده بودند، نمرات بالاتری نسبت به دانش آموزانی که از روش معمولی معلم استفاده کرده بودند، بدست آوردند. به عبارت دیگر، نتایج، حاکی از وجود تفاوت معنی دار بین گروههای آزمایشی و گواه از نظر دستیابی به مهارت در نوشتن انشا را دارد. بنابر این، نتایج این پژوهش مبین کار آمد بودن روش آموزش فرایند محور بر نوشتن فعال(انشا) است. تعداد واژگان و جملات بکار برده شده در آزمونها نیز مورد مقایسه قرار گرفت که نتایج آنها هم، نشان از افزایش تعداد واژگان و جملات بکار برده شده در انشای کلاسهای آزمایشی را دارد.